Ailede Takım Olmak..

Dışarda yağan yağmurun kasvetli görüntüsü evin içindeki aydınlığı da azaltmıştı. Cama vuran yağmur damlaları, hafif şiddetli esen rüzgarın uğultusu bütün sessizliği bozmuştu. Toprak kokusu içeri girsin diye camı açan Aslı, bir yandan da gökyüzüne bakarak “Yetmiyordu işte zaman bir türlü yet-mi-yor-duu!” diye söylenmeye başladı. Derin bir nefes aldı. Dışarıdaki yağmurla karışık toprak kokusunu içine çekti. Temiz hava ona iyi gelmişti. Geçen son 5 yılını düşündü. Kendisini çok yorgun hissediyordu. Yetişmeye çalıştığı bir çok yer vardı.                                                                                                                                                                       

                                                                               

Gözü saate ilişti: “Hayat... Ne planlamıştım bu akşam için, şimdi nereye gidiyorum…” diye düşünüp, garip hissetti.

Çalışıyordu… Ev işlerine yetişme telaşı, çocukla ilgilenme derken gün biterdi. Eşi de çok yoğun çalışıyordu. Evin pazar ve market alışverişi de genelde Aslı’ya kalırdı. Aslı artık pazarda kim güvenilir, kimin malı iyi öğrenmişti. Pazar rutinleri bile olmuştu. Pazar dönüşü mutlaka iki simit ve oğluna da bir meyve suyu alırdı. Evet evet daha okul çağı bile gelmemiş çocuğuyla giderdi pazara. İlk başlarda bu ona o kadar da zor gelmemişti. Ama sürekli hale gelmesi canını sıkmaya başlamıştı. Çünkü her şeye yetişmeye çalışmak hem yaptığı işin kalitesini azaltıyordu hem de hiç takdir görmediği için motivasyonu kayboluyordu. Çocuğuyla kaliteli vakit geçirmek de istiyordu ama Aslı günün sonunda sadece kendisini çabalarken buluyordu.

Aile içi sorumlulukları haricinde bir de sosyal ilişkileri vardı.                                                           

                                                                                    

                                                     

Aslı ve eşinin çevresi genişti. Bu yüzden eşinin arkadaşlarına vakit ayırıyor aynı zamanda onları evinde de ağırlıyordu. Bu da zamana yetişmesini zorlaştırıyordu.

Bütün bu sıkışıklığın arasında eşinin bu kadar kendi halinde olmasına çok üzülüyordu.

Her şeyi yüklenmiş olmasının hem ona hem de eşine iyi gelmediğini fark etmeye başlamıştı. Hayatındaki bütün alanlarda iyi olmak için mücadele ederken eşinin de görevlerini üstlenmeye başlamıştı. İşinde iyi olmak isterken hem iyi bir ev hanımı, hem iyi bir anne, hem iyi bir eş, hem de iyi bir gelin olmaya çalışıyordu… Bütün bu uğraşlarını etrafındakiler görmezden gelmeye başlamıştı. Çoğu zaman çevresindekilerin teşekkürü bile olmuyordu. Kıymet görmek ümidiyle yaptığı şeyler, onun emeklerini daha da kıymetsizleştirmişti. Çok yorgun olduğu günlerde eşinden destek beklerdi. Eşi ise genelde maç izlerken tv karşısında uyuyakalırdı. Aslı, hayattaki yükleri birlikte taşıyabilmek için bir aile kurmak istemişti. Birilerinin bütün yükünü almak için değil…

                                                                                                         

Evlilik bir takım işidir. Aynı takımdaki insanların ortak hedefleri, ortak kaygıları, ortak üzüntüleri, ortak sevinçleri olur. Tıpkı bir futbol takımı, tek başına mücadele eden bir oyuncuyla şampiyon olamayacağı gibi, aile üyelerinin tek başına verdikleri mücadeleler de onları aile olmaktan uzaklaştırır.

 

• ​Misafir geldiğinde anne kadar olmasa da baba ve çocukların da bir miktar telaşlı olması…
• Ekonomik sıkıntılarda baba kadar olmasa da anne ve çocuğun da tüketimlere dikkat etmesi…
• Çocuk sınava hazırlanırken, çocuk kadar olmasa da anne ve babanın da bir miktar kaygılanması…

 

Aile bireylerini birbirine yaklaştırır. Bireysellikten çıkarıp onları takım haline getirir. Ortak hedefler her aileye iyi gelir. Çünkü aile üretimin de tüketimin de bir arada yapıldığı yerdir. Bu kadar fazla vakit geçirdiğimiz bir yeri keyifli hale getirmediğimizde hayat çekilmez olur.

Ortak hedefleri olan aileler kurabilmek ümidiyle…

 

 

                                                                                 ***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

 İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri,

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi.

Aynadaki kişi!

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"

Yahya Hamurcu

***