Evlilik

Ayten kız kardeşine serzenişte bulunuyordu:

Neden bana söylemedin?  Nasıl da ağzı sıkı bir kişisin, ben senden hiçbir şey saklamıyorum ama sen içinde yaşıyorsun istersen bahsediyorsun. 3 ay olmuş bir ilişkin var abla sizi tanıştırmak istiyorum diyorsun ve de ciddisin. Nasıl bir kızsın anlamadım ki? Neyse tamam sen istiyorsan öyle olsun. İyi de anlatsana. Nasıl biri? Nerede? Ne kadar maaş alıyor? Evi nerde? Arabası var mı?        

Rüya ise sabırla birkaç tanesini açıkladı ve “Abla ben onlara bakmadım ki.” dedi sadece.

Ayten ise evliliğiyle övünürcesine şunları söyleyiverdi:

İyi bakma sen sonra ortada kalırsan görürsün. Bak ben varlıklı biri ile evlendim nasıl rahatım. Gelecek kaygım yok. Çocuklar özel okulda, arabam altımda istediğimi yapıyorum. Kartım elimde alışveriş merkezlerinden çıkmıyorum. Zaten biz hiç aynı olmadık ki? Çocukluğunda bile hayal kurmazdın. Ben fıkra anlatırken dahi gülmüyordun sanki gereksizmiş gibi. Şimdi de diyorsun ki ben 3 ayda tanıdım şimdi de siz tanışın ve babam araştırsın,  onun onayı ile de evleneceğim. Daha 24 yaşındasın yaşasana hayatı ne bu acelen daha tanı gez tatile git. İnsanlar birbirini tatile gidince tanırmış. Sen ne gördün ki? Ne kadar da eski kafasın! Sanki sen ablasın da ben kardeşim. İsteme olacak, nişan olsun, bir 3 ayda da öyle geçsin ve sonra evlilik diyorsun. O ne be kızım, artık öyle şeyler mi kaldı? Biz evlilikle ilgili her şeyi kendimiz halledeceğiz, diyorsun. Seni anlamıyorum valla. Kalbin çarpıyor mu? Yüreğin pır pır ediyor mu? Hiç de heyecanla anlatmadın. Koşarak neşe ile gelmen gereken yerde. Gayet ciddi net. Sen karar vermişsin, hemen eyleme geçilsin istiyorsun. Bu kadar da mantıklı olma be kızım. Ticaret mi bu? Alışveriş mi?          

Ayten bunları söylerken Rüya zihninde ablasının 10- 15 günde bir ağlamaları sinir krizlerini düşünüyordu? Her sene avukata gider boşanma davası ile eşini tehdit ederdi. Ortada kalmamıştı ama hiç de mutlu değildi. 1 ay iyi ise sonra kriz geliyordu. Nasıl da bu halde olmuşlardı? Hiç ona bakmıyor ve sürekli karşı tarafı suçluyordu. Kaliteli vakit geçirmiyor, çok çalışıyor ve bizimle değil, deyip duruyordu. Aynı yönde değillerdi. Bir hedefleri yoktu. Sadece belediye için atılan bir imzadan ibaretti evlilikleri. Hala ders çıkartmadığı gibi kardeşini de aynı sürece sokmaya çalışıyordu.              

İnsanım hayatta alacağı en önemli kararlardan birisi de evlilikti. Bazı insanlar ya çok mantıklı bir karar verip evliliğin keyifli tarafını kaçırıyordu. Ya da çok duygusal ve isteklerine göre karar verip mantıklı olan kısımları atlıyordu. İnsan gerçek bir evliliği yapabilmek için aslında dengede bir karar verebilmeliydi. Evliliğin tek bir yönüne takılınca ne sürdürülebilir bir ilişki ne de mutluluğu yakalayabilirdi. Gerçek bir evlilik sağlam bir karar ve dengede bir bakış açısıyla olabilirdi. Evliliği gerçek bir yuvaya çeviren tam da bu idi. Evlilikleri hayra çevirebilme ve dengede bir evlilik kararı alabilmek dileğiyle…

                                                                                 ***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

 İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri,

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi.

Aynadaki kişi!

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"

Yahya Hamurcu

***