Yol Arkadaşı

“Karar verdiğin anda şekillenir tüm yolların… Bir karar verirsin, tüm seçeneklerin tekrar belirlenir... Seçimlerdir, yeni yolları dizayn eden...”

Filiz’i okuduğu andan beri düşündüren o cümleleri bir arkadaşının paylaşımında görmüştü… Paylaşımı yapan kişi Filiz’in karar almak ile ilgili bir çıkmazda hissettiğini biliyordu sanki… Evlilik kararı Filiz için içinden çıkılması zor bir gündemdi. Hem istiyor hem de bu kararı düşününce içi daralıyordu. Hoş kimse de sırada beklemiyordu Filiz ile evlenmek için… Şimdi ise yine bu konunun açılacağı arkadaşı Nükhet’in doğum gününe gidiyordu. Nükhet haftalar öncesinden Filiz’i davet etmiş, mazeret kabul etmeyeceğini söylemişti.

                                          

Nükhet Filizin üniversiteden arkadaşıydı. Canlı, hareketli, kendini geliştirmeyi ve öğrenmeyi seven bir yapısı vardı. Ara ara mesajlaşsalar da uzun zaman olmuştu görüşmeyeli. İkisinin de yoğunlukları sebebiyle bir türlü ayarlayıp görüşememişlerdi, bu doğum günü görüşmeleri için bahane olmuştu. Her buluşmalarında evlilik ve ilişkiler üzerine saatlerce konuşur gülüşürlerdi çünkü Nükhet de birkaç yıl öncesine kadar Filiz gibi kadrolu bir bekardı.

Filiz’in yoğun bir hayatı vardı. Üniversite bitmiş ve daha okurken iş hayatına başlamıştı. Oldu olası disiplinli ve düzenli bir yapısı vardı. İşini seviyordu ama yeni insanlarla tanışmak, insanları anlamak, farklı kişilere uyumlanmak onun için zordu. Günün sonunda eve yorgun geliyor, yemek yiyip dinleniyor ve ertesi gün tekrar işe gidiyordu. Bazen saatlerce iş kıyafetiyle koltukta oturuyor, bulaşıkları bile ertesi güne bıraktığı oluyordu. Özgürmüş gibi görünse de zaman zaman kısır bir döngünün içinde hapsolmuş hissediyordu kendini… Gerçekten istediği hayat bu muydu? Yoksa gerçekten evliliğe biraz daha sıcak bakmalı mıydı?

Nükhet her zamanki enerjisiyle onu karşılamış, yenmiş içilmiş, güzel bir akşam geçirilmişti. Nükhet, eşi ve yakın birkaç arkadaşları masada kaldı. Nükhet, Filizi çok iyi tanıyordu. Onun kafasına takılan onu mutsuz eden bir konu olduğunu anladı ve yine o konu açıldı. Evlilik... Nükhet uzun süre Filiz’i, kaygılarını, aklına takılan soruları dinledikten sonra;

“Bak Filizcim seni çok severim ve gerçekten mutlu olmanı çok isterim. Ama bence seni zora sokan şu; evlenirsen bazı şeylerden vazgeçmen gerekecek ve sen bekarlık konforundan vazgeçmek istemiyorsun. Evlenmeyi istemek başka, karar vermek başka şeyler. Bu konuda hedefini belirlemelisin. Evliliği neden isteyip neden istemediğinden emin olman gerekir. İsteğinin olduğu konuda net olman ve vazgeçişlerin olması gerekir. Tabi ki hayatına bunlar olmadan da biri girebilir. Ama o kişi senin için doğru insan olmayabilir.”  

“Biliyorsun bir süredir bazı seminerlere katılıyorum. Orada dinlediklerimden hayatla ilgili, evlilikle ilgili, ticaretle ilgili çok şey anladım. Evlilik, aynı yönde olanların bir araya geldiği bir yolculuktur. Bu aynı şuna benzer; bir araçla yola çıktığında benzin biter. Bunun için durursun, ihtiyaçlarını giderip tekrar hareket edersin. Bizim de hayatta birilerine ihtiyaç duyduğumuz zamanlar var. Bu eksikliği tamamlamayacak bir yol arkadaşı, yolun zor kısımlarının daha rahat geçilmesini sağlar. Yolda mutlaka çukurlar, kasisler olur. İnsanın sinirlenebileceği, üzüleceği pek çok şey karşısına çıkabilir. Bazen beraber dinlenirler, bazen beraber hızlanırlar. Tabi ki de bu desteğin bazı zorlukları da olur. Bazı konforlarından feragat etmen gerekir ki böyle bir imkana sahip olabilesin.”

                                           

Nükhet konuştukça Filiz düşünüyor ve birçok kaygısının anlaşıldığını hissediyordu. Birden şu cümlelerle Nükhet’in sözünü kesti. “Peki insan bu destek olacak kişiyi nasıl anlayabilir? İnsan görüştüğü kişinin doğru kişi olduğunu nasıl anlayabilir?”

Nükhet gülümsedi ve eşiyle birbirlerine baktılar. “Haklısın bunu anlamak zor gibi görünüyor." dedi Nükhet. "Çünkü genellikle görüşmelerde, sonradan işimize yaramayacak şeyler soruyoruz. Ne renk seversin, nereleri gezmeyi seversin, hobilerin neler, gibi. Oysa bunlar birbirimizi tanımaya yetmez. Tabi ki sohbet edersin ama şunları anlaman lazım: Bu hayattaki amacı, hedefleri neler? Bir evlilikten, karşı cinsten beklentileri neler? Onu neler mutlu eder? Ve şunu da anlamalısın: Ben ona bu desteği verebilir miyim? Bu kişi de bana destek olacak ekipman var mı? Birbirimizin eksik taraflarını tamamlayabiliyor muyuz?”

Bu cümleler Filiz’e çok farklı hissettirmişti. Evliliği hiç bu kadar detaylı düşünüp önemsememişti. Birinin destekçisi olmak, eksiklerini tamamlamak… Olaya hiç böyle bakmamıştı. Evlilik onun için büyüklerin ısrarla sorduğu, kız kıza konuşulması keyifli bir konu olarak kalmıştı. Oysa ciddiyetle düşünülmesi gereken bir meseleydi.

Bir an önce eve gitmek yaza çize bu konunun üzerine düşünmek istiyordu.

“Ben kimim?”

“Hayat amacım ne?”

“Eksik taraflarım neler?”

“Karşıdaki insanın hangi konuda ihtiyaçlarını giderebilirim?”

”Bu konuda hangi hamleleri yapıp, hangi sakınmalar yapmalıyım?”

Neden bu konuda seçeneklerinin oluşmadığını çok daha iyi anlamıştı. Çünkü bir kararı yoktu ve kararı olmadığı için seçenekleri de oluşmuyordu… Anladığı şeyler sadece evlilik ile ilgili değil birçok konu hakkında ışıklar yakmıştı zihninde. Bir belirsizlikten kurtulmuş, bunalmışlığı şimdiden hafiflemişti sanki…

Düşüncelere dalmasıyla oluşan sessizliği şu cümlelerle yeniden bozdu: “Sen ne semineri alıyorum demiştin?”

                                                                                   ***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

 İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri,

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi.

Aynadaki kişi!

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"

Yahya Hamurcu

***