Bu Rol Hangi Sahnenin?

Kabarık kıvırcık saçlarını sağa sola savururken, altında çiçekli pijamasıyla evin salonunda bağırarak şarkı söylüyordu. Halini dışarıdan gören ne derdi bilinmez ama o kendini şu anda assolist sanıyordu… Kulağında kulaklık,  elinde karaoke mikrofonu, kendini koca bir konser salonunda hayal ediyordu…Şarkının nakaratını gözleri kapatmış bir şekilde söylerken, hayalinde konser alanında kendisini dinlemeye gelenlere bakıyordu… İyice moda girmişti ki… Çalan kapının sesiyle irkildi...

Sahnesini bölen babasıydı...

İşten gelmiş ve bir süre de kapıda bekleyip Ayşe’yi dinlemişti...

‘’Hayırdır kızım, salonu sahne, koltukları da seyirci yapıp kendine rol olarak şarkıcılığı mı seçtin?’’

‘’Baba ya!! Dalga geçme.... Ne var yani bizim de bir sahnemiz olmasın mı? Biz de kendi çapımızda bir sahne almayalım mı? Hem bence ben sahne tozu yutmuşum. Her ne kadar sahnem bizim evin salonu olsa da sahneye yakışıyorum” dedi Ayşe...              

Babası uzun uzun baktı Ayşe’ye...

‘’Aslında belki de her an sahnede ve o sahnenin yıldızısındır yavrum, ne dersin...?"dedi babası o yumuşak sesiyle...

Ayşe'nin bakışlarına merak yerleşmişti, babası ne demek istiyordu...

Ve devam etti babası...

‘’Senin sahnen işte; salon, okulun, odan, kütüphane… Her birinde bir sunum yapmıyor musun? Birinde evin kızı rolünde şarkı söyleyip yemek yapıyor, diğerinde öğrenci rolünde ders dinliyor, diğerinde arkadaş rolünde dert dinliyorsun…Her an bir sahnede bir rolün gereğini yerine getirmeye çalışıyorsun...Herkes kendi sahnesinde kendi rolünü sergiler yavrum… Önemli olan ise o rollerin hakkını vermektir.” 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Yeryüzü insanın dünyaya geldiği anda adım attığı bir sahnedir ve insan daima bir sunum yapar.”

İnsan sahne ya da sunum kelimelerini duyunca spot ışıkları kendisine çevrilmiş, karşısında kırmızı koltuklarda oturan dinleyicileri düşünür. Oysa Ayşe’nin babasının da dediği gibi insanın olduğu her yerde bir sahne vardır. Her sahnenin getirdiği roller, o rollerin de getirdiği bazı ihtiyaçlar vardır. O ihtiyaçları ne kadar karşıladığımız sunumumuzun kalitesini ortaya koyar. Bazen farkında olmasak da o sahnenin rollerini, baş rollerini, figüranlarını karıştırırız. İşte bu karışıklığı ortadan kaldıran şey sahnelerimizdeki ihtiyacı kalibre edip o rolü üstlenmektir.    

                                         

• İş yerinde kıdemli bir yöneticiyken evde ebeveyn olabildiğimizde…
• Okulda öğretmenken kendi anne babamıza evlat olup onlardan bir şey öğrenebildiğimizde…
• Memleketimize gittiğimizde mahallenin kızı olabiliyorken iş yerimize gidince müdür olabildiğimizde…
• Okulda yetişen bir öğrenciyken eve geldiğimizde küçük kardeşini yetiştiren bir abi/abla olabildiğimizde…
• Kendi alanımızda ustayken yeni öğrendiğimiz bir işte çırak olabildiğimizde...

Başka sahnelerde başka rolleriniz hakkını vermeye çalıştıkça ilişkilerimiz daha konforlu hale gelmeye başlar. Çünkü hayatımızın her alanında aynı rolle oynamaya çalışırsak ilişkilerimizin dengesi bozulur. Çünkü insan tek rolle tüm hayatını devam ettirdikçe o rolde aşırılaşmaya başlar. Gittiği yerin insanı olamaz hale gelir.

• Tıpkı iş yerinde yönetici olan bir babanın evde de yönetici gibi davranması gibi. Oysa o evladın bir yöneticiden ziyade babaya ihtiyacı vardır...
• Ya da bir öğretmenin anne babasına da sürekli bir şeyler öğretme çabasında olması gibi. Oysa o anne babanın da ihtiyacı bir öğretmenden ziyade evlattır...

                                    

Dolayısıyla sahnelerimizin her birinin farklı ihtiyaçları vardır. İnsan bulunduğu sahneye göre ihtiyaç karşılamaya başladıkça o sahnenin de hakkını vermeye başlar. Hakkını vermeye çalıştığımız, iyi performans sergilemek için çabaladığımız sahnelerin toplamı ise iyi performans sergilenmiş bir ömrün göstergesidir…

Faydalı ve güzel sunumlar yaptığımız sahnelerimizin olması dileğiyle…

 ***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. 

 İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir", "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca katkı sağlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisinde anlatılan tüm bilgiler, gerçek bilgiler olup, tüm zamanlar, tüm konular ve tüm insanlar için geçerlidir.

***

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri,

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi.

Aynadaki kişi!

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"

Yahya Hamurcu

***